Do odczytania ideału osobistego prowadzą różne drogi: nadzwyczajna i zwyczajna.
Dobra analiza siebie może doprowadzić do zwerbalizowania ideału osobistego. Służy temu rozeznanie mocnych i słabych cech, odkrycie posiadanych zdolności, wspomnienia ważnych chwil. W procesie poszukiwania ideału ważna jest świadomość, tego wszystkiego co inspiruje człowieka: postawy innych ludzi, autorytety, ulubiona muzyka i sztuka. W każdym wymiarze życia można odczytać coś o sobie. Spróbuję nam pomóc stosownymi impulsami w kolejnych wpisach.
Na drodze nadzwyczajnej Bóg bezpośrednio ingeruje w życie człowieka dając mu do wykonania konkretne zadanie (Abraham, Mojżesz, święci mistycy, np. św. Faustyna Kowalska). Bóg ingeruje również poprzez splot wydarzeń i doświadczeń, w wyniku których wielu świętych zmieniło swoje życie i jego plan (np. św. Ignacy Loyola).
Na drodze zwyczajnej człowiek odczytuje ideał osobisty z własnego życia. Może go odkryć na podstawie poznania tego co określa jego byt, czyli namiętności, temperament, stan cywilny, status społeczny, zawód. Może też go poznać poprzez zgłębienie swojej emocjonalności.
Ideał osobisty zawiera w sobie wiele czynników czysto osobistych, odnoszących się tylko do danej jednostki. Aby jednak ideał odnosił się do całego człowieka, trzeba wziąć pod uwagę najpierw czynniki ogólnoludzkie, potem takie, które odnoszą się do typów osobowości lub do grup społecznych (m. in. powołanie do określonego stanu lub zawodu, pełnienie funkcji społecznych, szeroko rozumiane zobowiązania), na końcu te, które są najbardziej indywidualne. Najistotniejszy element ideału osobistego można zbadać jedynie przez wsłuchiwanie się w skupieniu we własną duszę.
Ks. Kentenich zaproponował, aby rozpocząć poszukiwanie ideału od odkrycia swojej głównej namiętności. Kolejnym etapem w poznawaniu ideału osobistego jest poznanie temperamentu. Te dwa kroki mamy już za sobą. Mamy?
Na drodze zwyczajnej człowiek odczytuje ideał osobisty z własnego życia. Może go odkryć na podstawie poznania tego co określa jego byt, czyli namiętności, temperament, stan cywilny, status społeczny, zawód. Może też go poznać poprzez zgłębienie swojej emocjonalności.
Ideał osobisty zawiera w sobie wiele czynników czysto osobistych, odnoszących się tylko do danej jednostki. Aby jednak ideał odnosił się do całego człowieka, trzeba wziąć pod uwagę najpierw czynniki ogólnoludzkie, potem takie, które odnoszą się do typów osobowości lub do grup społecznych (m. in. powołanie do określonego stanu lub zawodu, pełnienie funkcji społecznych, szeroko rozumiane zobowiązania), na końcu te, które są najbardziej indywidualne. Najistotniejszy element ideału osobistego można zbadać jedynie przez wsłuchiwanie się w skupieniu we własną duszę.
Ks. Kentenich zaproponował, aby rozpocząć poszukiwanie ideału od odkrycia swojej głównej namiętności. Kolejnym etapem w poznawaniu ideału osobistego jest poznanie temperamentu. Te dwa kroki mamy już za sobą. Mamy?
Dobra analiza siebie może doprowadzić do zwerbalizowania ideału osobistego. Służy temu rozeznanie mocnych i słabych cech, odkrycie posiadanych zdolności, wspomnienia ważnych chwil. W procesie poszukiwania ideału ważna jest świadomość, tego wszystkiego co inspiruje człowieka: postawy innych ludzi, autorytety, ulubiona muzyka i sztuka. W każdym wymiarze życia można odczytać coś o sobie. Spróbuję nam pomóc stosownymi impulsami w kolejnych wpisach.
Ponad to, w uczeniu się siebie człowiek potrzebuje pewnego rodzaju lustra jakim jest drugi człowiek. Konstruktywne opinie ludzi wspomagając samopoznanie. Szczególną pomocą jest pełne miłości zdanie najbliższych: rodziny, przyjaciół, współpracowników.
Biorąc pod uwagę wszystkie czynniki, widać, że poznanie własnego ideału osobistego jest procesem, który trwa praktycznie całe życie. Znajdą się w nim elementy fundamentalne (stałe i niezmienne), ale znajdą w nim też miejsce dynamiczne zmiany, które niesie codzienność. W praktycznym ujęciu ideał osobisty zamyka się w myśli, zdaniu, które stanowi drogowskaz i punkt odniesienia w codziennym życiu.
Biorąc pod uwagę wszystkie czynniki, widać, że poznanie własnego ideału osobistego jest procesem, który trwa praktycznie całe życie. Znajdą się w nim elementy fundamentalne (stałe i niezmienne), ale znajdą w nim też miejsce dynamiczne zmiany, które niesie codzienność. W praktycznym ujęciu ideał osobisty zamyka się w myśli, zdaniu, które stanowi drogowskaz i punkt odniesienia w codziennym życiu.
