Ten blog powstał jako zbiór moich myśli i impulsów do poszukiwania siebie.
To przestrzeń pracy nad sobą i odkrywania ascezy organicznej – charakterystycznej dla Ruchu Szensztackiego. Z czasem moje horyzonty się poszerzyły, a wraz z nimi także tematyka wpisów.
Pierwsze pięćdziesiąt postów poświęciłam tematowi ideału osobistego: czym jest według koncepcji o. Józefa Kentenicha, jak go odnaleźć... Pojawiają się tam również pierwsze refleksje na temat ascezy organicznej.
W kolejnych wpisach dzielę się przemyśleniami o samowychowaniu i środkach ascetycznych, które pomagają żyć w zgodzie z odnalezionym ideałem.
Czasem znajdziesz tu też notatki „przy herbacie” – proste refleksje z codzienności, poruszone przez książki, które akurat czytam.
Wszystkie te wątki splatają się w jeden nurt – moją osobistą drogę.
Nie jestem literatką. Piszę tak, jak czuję – raczej prostym językiem. Choć zdarza mi się „zakręcić”, gdy serce biegnie szybciej niż rozum.
Zastanawiasz się może, czemu nie można komentować? To celowy wybór. Nie dlatego, że unikam rozmowy – przeciwnie, jestem otwarta na uwagi. Ale nie piszę po to, by dyskutować.
Każdy z nas idzie własną drogą – jedyną, niepowtarzalną. Nie chcę tracić czasu na przekonywanie, która z nich jest lepsza.
Zapraszam Cię do mojej podróży.
